Pensar nos Maimóns do río de Curantes, fai que a miña mente retroceda ata aquelas longas tardes estivales nas que tanto os nenos da aldea de Pousada coma todos os que pasaban as súas vacacións alí, nos xuntábamos nas pozas dos Maimóns para ou ben darnos un baño nas súas augas ou merendar e xogar.
Longas tardes de verán, tardes de confidencias susurradas baixo as follas das árbores, confidencias que se foron aloumiñadas no silencio eterno do auga que labra as pedras do curso do río.
Unha ponte romana e varios muiños, algúns xa en estado moi ruinoso e outros restaurados, conforman, agochados no medio do monte do Tumbio, un entorno que fixo, fai e fará as delicias de todos aqueles que temos o privilexio de saber como chegar os Maimóns do río de Curantes.
Redacción e fotografía: Ana Requeijo.
